f   r   a   n  s   j   e   s   m  i   t   .   n   l

v o l w a s s e n e n

 o u d e r e n   m e t   d e m e n t i e

In het Odensehuis kijken we uit het raam en zien de Rijn. Licht danst op het water. M. is er weg van, elke keer weer. 'Kijk' zegt ze, 'Kijk!'. Het licht verandert, golft en glinstert. We vangen het licht in wit papier en hangen het aan het plafond.

Januari is wit, na alle kleurgeweld van de feestdagen zien we sneeuw. Alles krijgt een klein zacht mutsje. Wit bedekt alles.

Een ui, een rode. Wat een mooi ding, zonde om op te eten! we snijden hem door, bewonderen hem en tekenen...

Het Brein

Wat zit er in jouw brein? Wat maakt jou jou? Als je door de microscoop kijkt zie je zenuwcellen die boodschappen doorgeven door ragfijne draadjes. Op het oog hetzelfde bij iedereen maar niets is minder waar. Eigenschappen, kenmerken, vaardigheden en eigenaardigheden liggen er in opgeslagen. je bent uniek, je brein is uniek.

We graven in de moestuin braamwortels op. De gelijkenis met neuronen valt direct op. Ik bewaar ze en maak ze schoon. In het atelier vinden we pitriet, ijzerdraad, gekleurd garen en folie. Er komen woorden en verhalen los. We binden ze vast aan de breinen en leggen zo dit moment in de tijd vast.

Brein Til:

'...wat ik in mijn hoofd heb is een vreselijk beest. Dat moet ik weg zien te krijgen, de tijd moet het leren. Ik heb veel geleerd. Ik kom je tegen maar ik kan je misschien nog wel een keer ontmoeten. Het stuk van mijn leven van nu. Ik weet het niet precies maar ik kan er wel mee leven...'

Brein Jan:

'....schilderkunstenaar had ik willen zijn, klassieke, romantische en moderne muziek. Zelfverzekerd en twijfelaar..               '

Brein Hans:

'...fase...ontkenning...'

Brein Marja:

'...doorgaan in het volste vertrouwen...             '

Brein Mieke:

'...prakkiseer te veel. Denkend mens maar het komt anders uit...'

zelfportret in potlood

zelfportret in potlood

Bouwen. Dat kan met van alles, ook met appels, marshmallows en satehstokjes. Ze bouwen 2 aan 2 of alleen en geven een naam aan de bouwsels. Deze worden net zo verschillend als zijzelf, we leren elkaar weer beter kennen.Daarna eten we ze op.