f   r   a   n  s   j   e   s   m  i   t   .   n   l

h u g   m e,   k n u f f e l    m i j

mensje 20200408-113043

We tonen graag het mooiste van onszelf. Onze buitenkant moet ongeschonden, zuiver en gelukkig. Volmaakt van vorm met een zacht en roze velletje. Binnenin zitten onze gedachten,  emoties en herinneringen. Verstrijkende tijd tekent de buitenkant in littekens, rimpels en geven een nieuwe vorm aan ons lijf.

Het kost moeite dit proces te waarderen, het gaat genadeloos steeds sneller voort. We verliezen kracht en lichamelijke flexibiliteit, maar krijgen er ervaring en wijsheid bij. We begrijpen dat ieder uniek is en van waarde in de grote kringloop. Dat we mooier worden aan de binnenkant en dat dat naar buiten schijnt. Dat alle vallen en opstaan ons wijsheid brengt om te delen met de ander en dat we ons niet hoeven te verstoppen achter nep.

gemaakt van gevonden materiaal: binnenkant schoen, poppenplastic, porselein en wol

kleerhanger

het groene autootje

doorzagen...nog te groot

figuurtje van oud katoen, plastic, trui, porselein en vilt

de kleerhanger, toeval?

als kostuumontwerper voor theater en kinderkleding is het een symbool voor mijn werk van vroeger, mijn tijd na de academie. Ik bekijk deze en zie een  groen autootje. het doet me denken aan mijn speelgoed in de jaren 50- en 60, ik had zo 'n autootje in het rood. Kleerhangers dragen je tweede huid, je kleding in de kast. Deze mag met pensioen, hij heeft genoeg gedragen. Ik bekijk hem en neem afscheid, maar wil het symbool wel eren. Wil eigenlijk nog samen verder.

Hij is groot en lelijk, ik zaag hem door, haal de haak er uit, hij is nog te groot....Er komt een figuurtje als beeld van mij, ik maak een autootje van gevonden materiaal: een metalen dop, een houtje en een spanbandding. De kleerhanger past niet in het beeld, hij is te groot, te groen, te zwaar en oubollig. Ik verbrand hem in mijn vuuremmertje en vang de as op in een zakje en wikkel er wol omheen. Op een lapje borduur ik de tekst  en bind het kussentje op het wagentje, zodat het eruitziet als een vrachtwagentje net als het groene. Het figuurtje zit voorop en voelt zich gesteund. Zo is het verleden bij mij en zijn we samen, in een nieuwe vorm.

in het vuuremmertje

as in het zakje

tekst borduursel

Oude kleerhanger

Op een rijtje tussen anderen

Hang jij keurig in de kast

Daar weet ik mijn tweede huid

Die die mij het mooiste past

 

Maar het oude kleedje past niet meer

Ik vervel en jij met mij

 

Ik maak jou mijn ruggengraat

Kan het nog  meer nader, bij?

zo fijn om jou nu te weten

in het binnenste van mij

 

met kleine steekjes naai ik

o zo zachtjes en geduldig

een nieuwe vorm van

samen, heel zorgvuldig